Giftige planten worden soms ook expres gegeten bijvoorbeeld voor hun geneeskrachtige of hallucinerende werking of aIs afrodiasiacum (Ibogaine of Yohimbe). Digitaline (uit Vingerhoedskruid) werd in de Romeinse tijd al als medicijn voor het hart gebruikt en de monnikskap (aconitine) werd vroeger ook wel gebruikt als pijnstiller. De giftige stof ricine uit de wonderboom ( Ricinus communis) die door de Egyptenaren werd gebruikt als middel tegen buikklachten, kan al bij inname van 1 mg dodelijk zijn. Uit de zaden van de papaverplant ( Papaver somniferum) wordt opium gehaald en paddestoelen met psylocibe (paddo 's) worden ook wel de “magic mushrooms” genoemd vanwege hun geestverruimende werking. Maar ook een hoge dosis opium of psylocibe kan een trip op een nare manier doen eindigen. De kennis over giftige en geneekrachtige planten en schimmels dateert al van ver voor onze jaartelling (China Egypte ) en was vermoedelijk al bij de Neanderthalers bekend 60 000 jaar geleden of eerder. Men veronderstelt dat een deel van deze kennis ooit "afgekeken is" van diergedrag (apen beren vogels) .
